donderdag 10 februari 2011

Leuke weetjes

Er zijn de afgelopen weken zoveel dingen geweest waarvan ik dacht "dat had ik hier nu niet verwacht". Een paar voorbeelden:

- geen probleem om Belgische chocolade te krijgen. Ze hebben hier in elke supermarkt Guylian - niet dat dat nu mijn favoriete merk is, maar hier zijn ze helemaal zot van Cadbury chocola, en dat is meer type koetjesreep-chocola (van die melkchocolade die bestaat uit 50% suiker, 40% boter en dan toch nog wat cacaobonen voor de kleur).

- een biertje drinken is een behoorlijk prijzige aangelegenheid: 8 NZD voor een pint (als in de Engelse inhoudsmaat) is normaal in Wellington, vandaag hebben we ergens een pub gevonden waar ze 6 NZD vragen. Koffies kosten ergens tussen de 3,50 en 4 NZD, en een gewone zwarte mokkakoffie is niet te krijgen. Ze doen enkel aan espresso's, ristretto's, long blacks, flat whites,... Op deze website staat onderaan de volledige lijst.


- vandaag hebben we ontdekt dat het nog niet zo eenvoudig is om koffiefilters te vinden. Heel bizar, je wordt echt omver geblazen door het aanbod van koffiebonen en gemalen koffie in de supermarkt, maar hier maken ze hun koffie thuis of met zo'n cafetiere, of gebruiken ze oploskoffie. De dame in de supermarkt wist echt niet waar we het over hadden toen we vroegen waar de koffiefilters lagen.
(koffiekannen is ook een onvindbaar goed. Ze hebben wel thermosflessen -van het merk Thermos - om te gaan picknicken, maar niet iets om gewoon thuis je koffie warm te houden)

- wat we hier wel hebben: gueuze! En niet van die Bellevue-troep, maar de zeer respectabele Lindemans variant. Qua prijs valt het nog best mee (goedkoper dan op café gaan in elk geval). Er zijn ook veel Nederlandse producten te koop in sommige (duurdere) supermarkten - denk aan roggebrood, pindakaas, hagelslag en dat soort van spul - allemaal van de Euroshopper van de AH. Maar hier vlakbij, in Petone, is er ook een winkel die voor de duidelijkheid "The Dutch Shop" heet.

- wat we allemaal gezien hebben in The Dutch Shop: Senseopads (duh!), Senseo-apparaten, poffertjespannen, gourmetstellen (je zal toch maar een keer zonder zitten), drop (jummie jummie, ook de dubbelzoute drop, lekkerrrrrrrrr), azijn van de Albert Heijn (???), maar ook: heel veel verse Nederlandse kazen, nog niet eens zo heel overdreven duur (20-30 NZD per kilo).

- buiten de wondere wereld der boodschappen: ik hou van het Nieuw-Zeelandse openbaar vervoer! In de trein komen ze vragen of iemand er bij een bepaalde halte uit moet. Als dat niet zo is, en er staat niemand op het perron, rijdt de trein gewoon door. Stel je dat eens voor in Belgie of Nederland, dat die conducteur de hele trein door moet om te vragen of er iemand af wil stappen. En de bussen zijn nog geweldiger: hier rijden ze niet voor je neus weg, hier stoppen ze zelfs tussen 2 haltes in als ze zien dat je die bus wilde halen. Geweldig!

- de reclamespotjes op tv en radio zijn zo slecht dat ze weer goed worden: we kunnen de meeste al helemaal nabauwen. Wie ook eens goed wil lachen, kan ik dit Youtube-channel aanraden.

- bij de fileberichten op de (lokale) radio hoorde ik eerder vandaag dat er een file stond vanaf het BP-tankstation. Geen idee waar dat dan is, maar blijkbaar is dat voor de locals voldoende. Fantastisch toch, misschien staat er morgen wel een file vanaf de slager waar ze die lekkere worsten verkopen :)

- op nog geen 3 minuten van ons huis loopt een "track". Dit is wel even iets anders dan ons normale wandelingetje door de wijk, wat we in Kattenbroek altijd deden. We lopen dan echt door een dicht bos, vol met tree weta en af en toe een tui die voorbij komt vliegen. Je waant je echt in de bush bush, terwijl je eigenlijk in de suburbs bent.

Kortom, we zijn meer dan tevreden met alles - al had J1 vanochtend even een moeilijk moment toen de pc _niets_ meer deed. Een belletje naar de helpdesk van Dell en wat gegoochel met een potloodgum deed echter wonderen, en dus zijn we weer happy campers.

2 opmerkingen:

  1. Prachtig, dat je met een gum een computer weer aan de praat krijgt, hoe het kan snap ik niet, maar blijkbaar is het gelukt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, dat met die vlakgom zat zo: de computer wilde niet meer opstarten, hij deed helemaal niets meer, geen klank, geen beeld. Dell gebeld, en na wat standaardvragen ("check of de kabel er goed in zit") kwam dan de opdracht om de computer open te schroeven en de geheugenbanken er een voor een uit te halen. De geheugenbanken zijn kleine losse printplaatjes, die via gouden contactpunten verbonden zijn met de rest van de machine. Volgens Dell zat er statische elektriciteit op, en door voorzichtig met een vlakgom over die contactpunten te vegen haal je die er af. Live and learn, ik had er ook nog nooit van gehoord, maar het werkte wel :)

    BeantwoordenVerwijderen